درمان یبوست در کودکان

درمان یبوست در کودکان

لینک دانلود فرمت PDF در آدرس زیر

http://www.drjadid.com/wp-content/uploads/2020/02/درمان-یبوست-در-کودکان.pdf

                                 بسم الله الرحمن الرحیم

یبوست در کودکان

زمینه

نگرانی در مورد عملکرد روده در طول تاریخ در بسیاری از فرهنگها رواج داشته است. تصور می شود که یک الگوی طبیعی روده نشانه سلامتی است. متأسفانه هیچ تعریف یکنواخت از یبوست در کودکان تشخیص داده نشده است. علاوه بر این ، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی تعاریفی از یبوست دارند که با بسیاری از تعاریف والدین متفاوت است.

یبوست در کودکان میزان شیوع بین ۱ تا ۳۰ درصد را گزارش کرده است. [۱] شکایت اصلی در ۳-۵٪ از کل مراجعه به کلینیک های سرپایی کودکان و حتی ۳۵٪ از مراجعه به پزشکان متخصص گوارش کودکان است. [۲]

تعاریف

برای اهداف بالینی عملی ، یبوست به طور کلی به عنوان نقص نادر ، دفع مدفوع یا هر دو تعریف می شود. در بیشتر موارد ، والدین نگران این هستند که مدفوع فرزندشان خیلی بزرگ باشد ، خیلی سفت ، به اندازه کافی مکرر نیست و یا دردناک است.

انجمن گوارش ، هپاتولوژی و تغذیه در آمریکای شمالی (NASPGHAN) یبوست را به عنوان “تاخیر یا مشکل در دفع مدفوع ،که در مدت ۲ هفته یا بیشتر وجود داشته، تعریف می کند و کافی است تا باعث ناراحتی قابل توجهی برای بیمار شود.” [۳]

اجماع پاریس در مورد اصطلاحات یبوست کودکانه (PACCT) یبوست را به عنوان “یک دوره ۸ هفته ای با حداقل ۲ علامت زیر تعریف می کند: فرکانس دفع مدفوع کمتر از ۳ بار در هفته ، فرکانس بی اختیاری مدفوع بیش از یک بار در هفته ، عبور مدفوع بزرگ توالت ، توده مدفوع قابل لمس شکم یا رکتوم ، رفتار نگه داشتن مدفوع(به خاطر ترس از درد در حین دفع) یا دفع مدفوع دردناک را  ” [۴]

آناتومی

تحرک روده یکی از پیچیده ترین وماهرانه کارکردها در بدن انسان است. روده بزرگ آب را جذب می کند و به عنوان مخزن عمل می کند. زباله های مایع که توسط روده کوچک به داخل سکوم(بخشی از روده) منتقل می شوند در مدفوع نزولی و سیگموئید(بخشی از روده) مدفوع جامد می شوند. روده بزرگ حرکتی کند دارد. به نظر می رسد که تقارن آن در قسمتهای دیستال کولون کمتر فعال است. هر ۲۴-۴۸ ساعت ، rectosigmoid امواج پریستالتیک فعال ایجاد می کند که نشان می دهد باید آن را خالی کرد. این توسط فرد درک می شود ، که بسته به شرایط اجتماعی ، این توانایی را دارد که داوطلبانه مدفوع را حفظ کند یا آن را خالی کند.

پاتوفیزیولوژی

بیشتر کودکانی که از یبوست رنج می برند هیچ شرایط پزشکی اساسی ندارند. آنها اغلب به عنوان یبوست عملکردی یا مگاکولون اکتسابی شناخته می شوند. در بیشتر موارد ، یبوست کودک وقتی ایجاد می شود که کودک شروع به درد دردهای دفع مدفوع کند. هنگامی که درد با عبور از حرکات روده همراه است ، کودک در تلاش برای جلوگیری از ناراحتی و درد، شروع به جلوگیری از دفع مدفوع می کند. با نگه داشتن مدفوع ، روده به تدریج تطابق می یابد و اصرا و انگیزه طبیعی برای دفع مدفوع  به تدریج از بین می رود. عبور نادر مدفوع بسیار بزرگ و سخت باعث تقویت ارتباط کودک از درد با دفع مدفوع می شود و در نتیجه باعث بدتر شدن احتباس مدفوع و به تدریج پویایی دفع غیر طبیعی غیرفعال شدن با اسپاسم اسفنکتر مقعد می شود. دیسترس مزمن رکتال درنهایت باعث از بین رفتن حساسیت به رکتوم و از بین رفتن میل به دفع مدفوع می شود که می تواند منجر به بی اختیاری مدفوع شود.

بیشتر موارد یبوست مزمن دوران کودکی توسط حرکات دردناک روده با احتباس داوطلبانه مدفوع بدتر می شود. [۱۰] در کودکان کوچک ، والدین غالباً خودداری از مدفوع را با درد یا فشار بیش از حد اشتباه می گیرند. در بسیاری از موارد یبوست عملکردی ، والدین می توانند یک رویداد مستعد کننده را شناسایی کنند. رفتارهای متوقف نگه داشتن در تصویر زیر به تفصیل شرح داده شده است.

در نوزادان جوان ، یبوست عملکردی اغلب در زمان انتقال رژیم غذایی ایجاد می شود (به عنوان مثال ، از شیر مادر به فرمول(شیرخشک) ، اضافه کردن غذاهای جامد به رژیم ، از فرمول به شیر کامل).در کودکان نوپا ، یبوست عملکردی اغلب نزدیک به زمان آموزش توالت ایجاد می شود. در کودکان نوپا و خردسالان ، یبوست ممکن است به دنبال بیماری همراه با درماتیت شدید پوشک یا کمبود آب بدن ایجاد شود.در کودکان بزرگتر ، یبوست عملکردی اغلب در زمان ورود به مدرسه ایجاد می شود ، زیرا آنها در هنگام مدرسه بودن از دفع مدفوع خودداری می کنند.

ملاحظات تشخیصی

تشخیص افتراقی یبوست در دوران کودکی می تواند گسترده باشد و ممکن است شامل بیماری هیرشپرونگ (یعنی مگاکلون مادرزادی) ، ناهنجاری های نخاعی یا عصبی عضلانی (به عنوان مثال ، آتروفی عضلانی ستون فقرات ، بند ناف ، تریاد کورارینو) [تنگی روده ، همی ساکروم ، توده پیشانی] ، فلج مغزی باشد. [انسفالوپاتی استاتیکی] ، کم کاری تیروئید ، تنگی مقعد ، مقعد نامشخص با فیستول ، جابجایی قدامی مقعد (این یک تشخیص بحث برانگیز است) ، حساسیت یا حساسیت به شیر گاو و بیماری سلیاک.

 سایر شرایطی که باید در نظر گرفته شود شامل اختلالات میتوکندری ، دیسپلازی روده عصبی و سندرم هرس شکم است.

خوشبختانه در اکثر موارد که یک بیماری زمینه ای باعث یبوست می شود ، سایر ننگ این اختلال به تشخیص اشاره می کنند. به عنوان مثال ، یبوست به ندرت تنها علامت کم کاری تیروئید است.

برای اهداف عملی ، در کودک سالم  ، تشخیص افتراقی یبوست مزمن بیماری هیرشپرونگ و یبوست عملکردی است (نه بیماری هیرشپرونگ). اگرچه ممکن است تمایز این دو اختلال گاهی دشوار باشد ، سرنخ هایی در تاریخ و معاینه فیزیکی مفید هستند

ملاحظات تشخیصی

یبوست توسط بیشتر پزشکان براساس ارائه بالینی کودک تشخیص داده می شود و شناسایی می شود (به عنوان مثال ، بیمار در مدفوع مشکل دارد یا در ۱-۳ روز مدفوع نداشته است است). مطالعات آزمایشگاهی عموماً ضروری نیست مگر اینکه مشروط به علت اصلی باشد ، که در این صورت باید آزمایشات تشخیصی در حد مناسب انجام شود.

ملاحظات رویکرد

رادیوگرافی شکم

کنتراست انما

مانومتری آنورکتال

بیوپسی رکتال

درمان یبوست

اگرچه یبوست یک مشکل بسیار شایع در بین کودکان است ، اما تعداد کمی از مطالعات به طور سیستماتیک استراتژی های مختلف مدیریت را ارزیابی کرده اند. یبوست کودکی از جهات مختلفی درمان می شود و تقریباً هر رژیم درمانی تا زمانی که به اندازه کافی مهاجم و مداوم باشد ، موثر است. [۱۷] به دلیل درک حرفه پزشکی از پاتوفیزیولوژی مشکل ، اصول اساسی درمان شامل تخلیه روده بزرگ ، از بین بردن درد با دفع مدفوع و ایجاد عادت منظم روده است. [۱۸]

گروهی از بیماران مبتلا به یبوست شدید که به درمان پزشکی محافظه کارانه پاسخ نمی دهند ممکن است نیاز به درمانهای تهاجمی از جمله جراحی داشته باشند.

تخلیه روده بزرگ

هنگامی که شواهدی از احتباس مدفوع وجود دارد ، باید درمان اولیه برای تخلیه روده بزرگ انجام شود. در معاینه جسمی ، پیدا کردن مقدار زیادی مدفوع در رکتوم کشف شده در طول معاینه رکتوم یا یافتن مدفوع بیش از حد در روده بزرگ در رادیوگرافی شکمی ، می توان یک احتباس مدفوع را تشخیص داد.

استفاده تهاجمی ازمسهل های دهانی مانند پلی اتیلن گلیکول ، سدیم فسفات ، منیزیم سیترات یا یک محلول متعادل الکترولیت با پلی اتیلن گلیکول یا یک سری ازانماها  می تواند تحریک را انجام دهد. [۱۹] در آزمایشات ، عدم تمایل از مسیر دهان یا مسیر رکتال به همان اندازه مؤثر اعلام شده است. [۲۰ ، ۲۱]متقاعد کردن کودک خردسال به خوردن مقادیر کافی مسهل دهانی برای تخلیه روده بزرگ ، ممکن است دشوار باشد. بنابراین ، انما یا شیاف ممکن است لازم باشد.

رفع نقص همراه با درد

پس از تخلیه روده بزرگ ، به طور کلی ملین درمانی لازم است. [۲۲] تقریباً هر ملین می تواند تا زمانی که به مقدار کافی برای تولید ۱-۲ مدفوع نرم در روز استفاده شود ، مورد استفاده قرار گیرد. در کودکان کوچک ، از بین بردن هرگونه درد ناشی از عبور حرکات روده بسیار مهم است. استفاده از دوزهای بسیار زیاد مسهل برای تولید مدفوع بسیار نرم ممکن است لازم باشد.

ادامه درمان ملین برای چند ماه اغلب ضروری است. در نتیجه اطمینان به مراقبان مراقبت از مصرف ملین در طولانی مدت بسیار مهم است. تصورات غلط رایج در مورد وابستگی به ملین ، سوء مصرف ملین و خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ به دلیل استفاده طولانی مدت از ملین را برطرف کنید.

اگر کودک دچار شکاف های مقعد است ، استفاده از پماد Xylocaine یا شیاف هیدروکورتیزون برای یک دوره زمانی کوتاه برای ارائه تسکین علامتی ممکن است مفید باشد.

ایجاد عادات منظم روده

در بسیاری از موارد ، موفقیت طولانی مدت در مدیریت یبوست به کودک بستگی دارد که اوقات توالت منظم و معمول داشته باشد. به طور کلی توصیه می شود کودک به مدت ۵-۱۰ دقیقه در روز دو بار در توالت ترجیح داده شود ، ترجیحاً بعد از صرف صبحانه و بعد از شام برای بهره گیری از رفلکس معده.

برای کودکان در سن مدرسه ترجیح داده می شود که کودک هنگام مدرسه در توالت حاضر نشود.

هنگامی که کودک مبتلا به حرکات روده به طور منظم برای هفته ها یا ماه ها بدون درد ، ترس و فشار بیش از حد منتقل شده است ، تلاش برای قطع درمان ملین منطقی است. به خانواده اطلاع دهید که عود بیماری به خصوص با تغییر در روند روزمره کودک (به عنوان مثال تعطیلات) و در زمان استرس رواج دارد. همچنین به خانواده اطلاع دهید که نیاز به درمان متناوب با ملین ها در بزرگسالی امری غیر عادی نیست.

اصلاح رژیم غذایی

تغییرات رژیم غذایی ، مانند افزایش مصرف مایعات و کربوهیدرات های کودک ، معمولاً به عنوان بخشی از درمان یبوست توصیه می شود. [۲۳]

رژیم متعادل

کربوهیدراتهای پیچیده و قندهای غیر قابل جذب (به عنوان مثال ، سوربیتول) در بسیاری از آب میوه ها (به عنوان مثال ، آلو ، گلابی ، سیب) یافت می شود. این کربوهیدرات ها با افزایش محتوای آب مدفوع باعث افزایش دفعات مدفوع می شوند. اگرچه آزمایشات کنترل شده تصادفی برای بررسی تأثیر افزایش مایعات ، کربوهیدرات غیر قابل جذب و یا فیبر روی یبوست در کودکی انجام نشده است ، اما یک رژیم غذایی متعادل که شامل غلات کامل ، میوه ، سبزیجات و فراوانی مایعات باشد مناسب است. از آنجا که داده ها محدود هستند ، اجرای اجباری یک رژیم خاص ضروری به نظر نمی رسد.

اجتناب از شیر گاو

در نوزادان و کودکان خردسال ، مناسب است که حذف پروتئین شیر گاو از رژیم غذایی برای یک دوره مناسب باشد ، زیرا ممکن است یبوست مزمن با خوردن پروتئین های گاو تسریع شود. ایکونو و همکارانش دریافتند که از بین ۲۷ کودک ایتالیایی ۵ تا ۳۶ ماهه که دچار یبوست مزمن هستند ، در ۷۸٪ از کودکان هنگامی که شیر سویا جایگزین شیر گاو شد ، یبوست برطرف شد. در بیشتر موارد ، وقتی شیر گاو دوباره شروع شد ، یبوست عود کرد. [۲۴]

تغییرات غیر ضروری یا ناکارآمد رژیم غذایی

جابجایی بیمار به فرمول (شیرخشک)کم آهن ضروری نیست. مطالعات متعددی نشان داده است که مصرف فرمولهای حاوی آهن با افزایش شیوع یبوست همراه نیست. [۲۵]اگرچه برخی شواهد نشان می دهد که فلور دستگاه گوارش در تحرک روده از اهمیت برخوردار است ، اما هیچ مدرکی نشان نمی دهد که فلور روده در کودکان مبتلا به یبوست نسبت به فلور روده در گروه های سالم متفاوت است.

در حالی که نشان داده شده است که هر دو لاکتوباسیلوس و بیفیدوباکتریوم باعث افزایش دفعات مدفوع و کاهش قوام مدفوع در بزرگسالان سالم می شوند ، شواهد کمی وجود دارد مبنی بر اینکه پروبیوتیک ها در بزرگسالان یا کودکان در درمان یبوست مؤثر هستند. [۲۶ ، ۲۷] با این حال ، مطالعه ای که بررسی کرده است که آیا مکمل خوراکی با Lactobacillus reuteri DSM 17938 در ۳ ماه اول زندگی می تواند از بروز قولنج ، ریفلاکس معده و دستگاه گوارش ویبوست در نوزادان ترم بکاهد ،   گزارش کرد که مصرف پروفیلاکتیک(پیشگیری کننده) از L reuteri DSM 17938 در طول ۳ ماه اول زندگی ، شروع اختلالات عملکردی دستگاه گوارش را کاهش داده و هزینه های شخصی و عمومی را برای مدیریت این بیماری کاهش داده است. [۲۸]

مشاوره

مشاوره با متخصص گوارش و یا جراح اطفال در صورتی مناسب است که سابقه کودک یا یافته های معاینه کودک علت اصلی ارگانیک آن را نشان دهد (مثلاً بیماری هیرشپرونگ). همچنین در صورت عدم انجام درمان معمول کودک یا هنگامی که مدیریت پیچیده است ، مشورت کنید.

نظارت طولانی مدت

ارزیابی یبوست بعد از جابجایی اطمینان می دهد که درمان تجویز شده مؤثر بوده است. در آن زمان ، درمان مسهل نگهدارنده می تواند تجویز شود. هنگامی که بیمار مرتباً هفته ها یا ماه ها بدون درد ، ترس و فشار شدید از حرکات روده دفع می کند ، تلاش برای قطع درمان ملین معقول است.

درمان دیگر

مطالعه ای که توسط شریفی راد و همکاران انجام شد ، شامل ۹۰ کودک بود که موفقیت درمان با تحریک الکتریکی تداخلی را به عنوان یک درمان کمکی برای یبوست عملکردی گزارش کردند. [۳۳]

خلاصه دارو

در چندین کارآزمایی تصادفی ، نشان داده شده است که ملین در درمان یبوست مزمن کودکی مفید است. [۲۹ ، ۳۰] همچنین مطالعات نشان داده اند که پلی اتیلن گلیکول ، [۳۱] روغن معدنی ، هیدروکسید منیزیم و لاکتولوز مؤثر هستند و می توانند برای مدت طولانی بدون خطر مورد استفاده قرار گیرند.

نکته اصلی داروسازی استفاده از مقدار کافی ملین برای ایجاد اثر مطلوب است. استفاده متناوب از ملین های محرک ممکن است در بعضی از کودکان ضروری باشد. اما معمولاً استفاده معمول از این عوامل در کودکان خردسال توصیه نمی شود. درمان ملین مداوم ممکن است برای چند ماه مورد نیاز باشد تا زمانی که ارتباط درد و عبور حرکات روده حذف شود.

لاکتولوز (گلبول ، انسولوز ، ژنرال ، کریستالوز)

اطلاعات کامل مربوط به دارو را مشاهده کنید

لاکتولوز یک دی اکسکارید مصنوعی و غیر قابل جذب است که به عنوان یک محلول ۷۰٪ در دسترس است. این ماده معمولاً بسیار خوب تحمل می شود و شیرین است. فرمولاسیون لاکتولوز حاوی ۱۰ گرم لاکتولوز / ۱۵ میلی لیتر محلول خوراکی است. نفخ ، borborygmi (گاز معده)و نفخ شکم عوارض جانبی رایج در نتیجه تخمیر فلور کولون در لاکتولوز هستند.

سوربیتول

اطلاعات کامل مربوط به دارو را مشاهده کنید

سوربیتول یک الکل گلوکز است که تا حد زیادی غیر قابل جذب است. این عامل به عنوان یک محلول ۷۰٪ در دسترس است. سورکتول نیز مانند لاکتولوز به خوبی تحمل می شود و کاملاً شیرین است. نفخ ، borborygmi (گازمعده)، و نفخ شکم عوارض جانبی شایع در نتیجه تخمیر فلور کولون سوربیتول هستند.

خلاصه دارو

ملین های اسمی

روان کننده ها

ملین تحریک کننده

نرم کننده مدفوع

نرم کننده های مدفوع در ترکیب با محرک

قبل از دادن هر دارویی با پزشک کودک صحبت کنید.

                               تهیه و ترجمه:دکترحسین جدید

            منبع: https://emedicine.medscape.com/article/928185-medication#5