شب ادراری
برای دانلود فرمت PDF در لینک زیر کلیک کنید
http://www.drjadid.com/wp-content/uploads/2020/06/شب-ادراری.pdf
بسم الله الرحمن الرحیم
شب ادراری
بررسی اجمالی
خیس کردن تخت – که به آن بی اختیاری شبانه یا شب ادراری نیز گفته می شود – ادرار غیر ارادی است در حالی که بعد از سنی که در آن انتظار کنترل ادرار میرود ،.
ملافه های خیس و لباس خواب خیس – و یک کودک خجالتی – در بسیاری از خانه ها صحنه آشنایی است. اما ناامید نشوید. خیس کردن تخت نشانه ای از آموزش بد توالت نیست. این اغلب فقط یک قسمت عادی از رشد کودک است.
به طور کلی ، خیس کردن تخت قبل از ۷ سالگی جای نگرانی ندارد. در این سن ، ممکن است کودک شما در حال کنترل مثانه در شب باشد.
اگرخیس کردن تختخواب ادامه پیدا کرد ، با صبر و فهم مسئله را درمان کنید. تغییر سبک زندگی ، آموزش مثانه ، آلارم رطوبت و بعضی اوقات دارو ممکن است به کاهش خیس شدن تخت کمک کند.
علائم
اکثر بچه ها در سن ۵ سالگی کاملاً آموزش توالت دارند ، اما در واقع هیچ تاریخ مشخصی برای کنترل کامل مثانه وجود ندارد. بین ۵ تا ۷ سالگی ، خیس کردن تخت برای برخی از کودکان همچنان یک مشکل است. پس از ۷ سال ، تعداد کمی از کودکان هنوز هم تخت را خیس می کنند.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنید
بیشتر کودکان به خودی خود از خیس کردن رختخواب خلاص میشوند – اما برخی از آنها به کمی کمک نیاز دارند. در موارد دیگر ،خیس کردن بستر ممکن است نشانه بیماری زمینه ای باشد که نیاز به مراقبت پزشکی دارد.
با پزشک کودک خود مشاوره کنید اگر:فرزند شما بعد از ۷ سالگی هنوز رختخواب را خیس می کند
کودک شما بعد از چند ماه کنترل ادرار در شب ، شروع به خیس کردن رختخواب می کند
خیس کردن تخت با ادرار دردناک ، تشنگی غیرمعمول ، ادرار صورتی یا قرمز ، مدفوع سخت یا خروپف همراه است
علل
هیچ کس به طور دقیق نمی داند چه عواملی باعث خیس شدن رختخواب می شود ، اما عوامل مختلفی می توانند نقش داشته باشند:
مثانه کوچک. مثانه فرزند شما ممکن است به اندازه کافی برای نگه داشتن ادرار تولید شده در طول شب بزرگ نشده باشد.
عدم توانایی تشخیص مثانه پر. اگر عصبی که مثانه را کنترل می کند ، به کندی بالغ می شود ، ممکن است مثانه پر از ادرار کودک شما را از خواب بیدار نکند – به خصوص اگر کودک شما خواب عمیقی دارد.
عدم تعادل هورمون. در دوران کودکی ، برخی از کودکان به اندازه کافی هورمون ضد دیورتیک (ADH) برای کاهش تولید ادرار در شب تولید نمی کنند.
عفونت مجاری ادراری. این عفونت می تواند اراده کودک را برای کنترل ادرار دشوار کند. علائم و نشانه ها ممکن است شامل خیس شدن در رختخواب ، حوادث روزانه ، ادرار مکرر ، ادرار قرمز یا صورتی و درد هنگام ادرار باشد.
آپنه خواب. گاهی اوقات خیس شدن حین خواب نشانه قطع شدن تنفس در حین خواب(obstructive sleep apnea) است ، وضعیتی که در آن تنفس کودک در طول خواب قطع می شود – اغلب به دلیل لوزه های ملتهب یا بزرگ شده یا آدنوئیدها(لوزه سوم). علائم و نشانه های دیگر ممکن است شامل خروپف و خواب آلودگی در روز باشد.
دیابت. برای کودکی که معمولاً در شب ادرار نمکند ، خیس شدن در بستر ممکن است اولین علامت دیابت باشد. علائم و نشانه های دیگر ممکن است شامل مقادیر زیادی ادرار به طور همزمان ، افزایش تشنگی ، خستگی و کاهش وزن به رغم داشتن اشتهای خوب باشد.
یبوست مزمن. بدن برای کنترل دفع ادرار و مدفوع از عضلات یکسان استفاده می کندد. هنگامی که یبوست طولانی مدت باشد ، این عضلات می توانند دچار اختلال شوند و شب ها به خیس شدن در رختخواب کمک کنند.
یک مشکل ساختاری در دستگاه ادراری یا سیستم عصبی. به ندرت ، خیس شدن در بستر مربوط به نقص سیستم عصبی یا سیستم ادراری کودک است.
عوامل خطر
خیس کردن تختخواب می تواند روی هر کسی تأثیر بگذارد ، اما در پسران دو برابر دختران متداول است. عوامل مختلفی با افزایش خطر خیس شدن در بستر همراه است ، از جمله:
استرس و اضطراب. وقایع استرس زا – مانند برادر یا خواهر بزرگ ، شروع مدرسه جدید یا خوابیدن خارج از خانه – ممکن است باعث خیس شدن تختخواب شود.
سابقه خانوادگی. اگر یک یا والدین کودک سابقه شب ادراری دارند ، فرزندشان نیز احتمال خیس کردن تخت را دارد.
اختلال توجه / بیش فعالی (ADHD). خیس کردن تخت در کودکانی که دارای ADHD هستند بیشتر متداول است.
عوارض
اگرچه ناامیدکننده است ، اما خیس کردن در تختخواب بدون دلیل جسمی هیچ خطری برای سلامتی به همراه ندارد. با این حال ، خیس کردن تخت می تواند مواردی را برای کودک شما ایجاد کند ، از جمله:
احساس گناه و خجالت ، که می تواند به عزت نفس پایین منجر شود
از دست دادن فرصت برای فعالیت های اجتماعی ، مانند اردو
بثورات ناحیه تحتانی و تناسلی کودک – به خصوص اگر کودک شما با لباس زیرخیس بخوابد
تشخیص
بسته به شرایط ، پزشک ممکن است موارد زیر را برای شناسایی هرچه علت اصلی خیس کردن تختخواب توصیه کند و به تعیین درمان کمک کند:
معاینه بدنی
بحث در مورد علائم ، مصرف مایعات ، سابقه خانوادگی ، عادات روده و مثانه و مشکلات مرتبط با خیس شدن در رختخواب
آزمایش ادرار برای بررسی علائم عفونت یا دیابت
بررسی با اشعه ایکس یا سایر آزمایشات تصویربرداری کلیه ها یا مثانه برای بررسی ساختار دستگاه ادراری
در صورت لزوم انواع دیگر آزمایشات یا ارزیابی مجاری ادراری
درمان
بیشتر کودکان به تنهایی از خیس شدن در رختخواب بهبود میابند. در صورت نیاز به درمان ، می تواند مبتنی بر بحث در مورد گزینه ها با پزشک باشد و مشخص کردن چه چیزی برای وضعیت شما بهتر خواهد بود.
اگر کودک شما به خصوص در شب اداری ها بخصوص کلافه و خجالت زده نیست ، ممکن است تغییر در شیوه زندگی – مانند جلوگیری از مصرف کامل کافئین و محدود کردن مصرف مایعات در عصر – به خوبی پیش برود. اما اگر تغییر در شیوه زندگی موفقیت آمیز نبوده و یا اگرکودک کلاس شما از خیس کردن تخت وحشت دارد ، ممکن است از طریق درمان های اضافی به وی کمک شود.
در صورت یافتن ، علل اساسی خیس کردن تختخواب مانند یبوست یا آپنه خواب باید قبل از درمان دیگر مورد بررسی قرار گیرد.
گزینه های درمانی برای خیس کردن تخت خواب ممکن است شامل آلارم رطوبت و دارو باشد.
هشداردهنده های رطوبت
این دستگاه های کوچک و باتری دار که بدون نسخه در اکثر داروخانه ها وجود دارند – به یک لایه حساس به رطوبت روی لباس خواب یا ملافه کودک شما متصل می شوند. هنگامی که ینبه رطوبت را حس می کند ، زنگ هشدار روشن می شود.در حالت ایده آل ، زنگ رطوبت درست همان لحظه که کودک شما شروع به ادرار کردن می کند – به موقع برای کمک به فرزندتان برای بیدار شدن از خواب کمک می کند ، تا جریان ادرار را متوقف کرده و به توالت برود. اگر فرزند شما خواب آلوده است ، ممکن است شخص دیگری نیاز به گوش دادن به زنگ و بیدار کردن کودک داشته باشید.
اگر زنگ خطر را امتحان می کنید ، زمان زیادی را به آن اختصاص دهید. دیدن هر نوع پاسخ و تا ۱۶ هفته برای رسیدن به شب های خشک اغلب یک یا سه ماه طول می کشد. هشدارهای رطوبت برای بسیاری از کودکان مؤثر است ، خطر کمتر عود یا عوارض جانبی دارند و ممکن است یک راه حل طولانی مدت بهتر از دارو فراهم کند. این دستگاه ها به طور معمول تحت پوشش بیمه نیستند.
داروها
به عنوان آخرین راه حل ، پزشک فرزند شما ممکن است برای مدت کوتاهی دارو را برای جلوگیری از خیس شدن تختخواب تجویز کند. انواع خاصی از داروها می توانند:
تولید آهسته ادرار در شب.داروی دسموپرسین (DDAVP) تولید ادرار را در شب کاهش می دهد. اما نوشیدن بیش از حد مایع با دارو می تواند مشکلاتی ایجاد کند و اگر کودک شما علائمی مانند تب ، اسهال یا حالت تهوع را داشت ، باید از دسموپرسین جلوگیری کرد. برای استفاده از این دارو دستورالعمل ها را با دقت دنبال کنید.
دسموپرسین به صورت خوراکی به صورت قرص داده می شود و فقط مخصوص کودکان بالای ۵ سال است. طبق گفته سازمان غذا و دارو ، فرمولاسیون اسپری بینی دسموپرسین (Noctiva ، دیگران) به دلیل خطر عوارض جانبی جدی دیگر برای درمان خیساندن تختخواب توصیه نمی شود.
مثانه را آرام کنید. اگر فرزند شما مثانه کوچک دارد ، یک داروی آنتی کولینرژیک مانند اکسی بوتینین (Ditropan XL) ممکن است به کاهش انقباض مثانه و افزایش ظرفیت مثانه کمک کند ، به خصوص اگرخیس کردن روز نیز اتفاق بیفتد. این دارو معمولاً به همراه سایر داروها استفاده می شود و معمولاً در صورت عدم موفقیت سایر درمانها توصیه می شود.
بعضی اوقات ترکیبی از داروها مؤثر است. با این وجود هیچ تضمینی وجود ندارد که دارو مشکل را درمان کند.
خیس کردن تخت به طور معمول با قطع دارو از سر گرفته می شود ، تا زمانی که به خودی خود بر طرف شود که ازیک کودک به کودکردیگر متفاوت است. داروها
به عنوان آخرین راه حل ، پزشک فرزند شما ممکن است برای مدت کوتاهی دارو را برای جلوگیری از خیس شدن تختخواب تجویز کند. انواع خاصی از داروها می توانند:
تولید آهسته ادرار در شب.داروی دسموپرسین (DDAVP) تولید ادرار را در شب کاهش می دهد. اما نوشیدن بیش از حد مایع با دارو می تواند مشکلاتی ایجاد کند و اگر کودک شما علائمی مانند تب ، اسهال یا حالت تهوع را داشت ، باید از دسموپرسین جلوگیری کرد. برای استفاده از این دارو دستورالعمل ها را با دقت دنبال کنید.
دسموپرسین به صورت خوراکی به صورت قرص داده می شود و فقط مخصوص کودکان بالای ۵ سال است. طبق گفته سازمان غذا و دارو ، فرمولاسیون اسپری بینی دسموپرسین (Noctiva ، دیگران) به دلیل خطر عوارض جانبی جدی دیگر برای درمان خیساندن تختخواب توصیه نمی شود.
مثانه را آرام کنید. اگر فرزند شما مثانه کوچک دارد ، یک داروی آنتی کولینرژیک مانند اکسی بوتینین (Ditropan XL) ممکن است به کاهش انقباض مثانه و افزایش ظرفیت مثانه کمک کند ، به خصوص اگرخیس کردن روز نیز اتفاق بیفتد. این دارو معمولاً به همراه سایر داروها استفاده می شود و معمولاً در صورت عدم موفقیت سایر درمانها توصیه می شود.
بعضی اوقات ترکیبی از داروها مؤثر است. با این وجود هیچ تضمینی وجود ندارد که دارو مشکل را درمان کند.
خیس کردن تخت به طور معمول با قطع دارو از سر گرفته می شود ، تا زمانی که به خودی خود بر طرف شود که ازیک کودک به کودکردیگر متفاوت است.
سبک زندگی و داروهای خانگی
در اینجا تغییراتی وجود دارد که می توانید در خانه انجام دهید:
مایعات را در عصر محدود کنید. دریافت مایعات به اندازه کافی مهم است ، بنابراین نیازی نیست محدود کنید که کودک شما در روز چقدر می نوشد. با این حال ، نوشیدن مایعات را در صبح و اوایل بعد از ظهر تشویق کنید ، که ممکن است باعث کاهش تشنگی در عصر شود. اما اگر کودک شما عصرها در تمرین ورزشی یا بازی ها شرکت می کند ، مایعات عصر را محدود نکنید.
از نوشیدنی ها و غذاهای دارای کافئین خودداری کنید. نوشیدنی های حاوی کافئین در هر ساعت از روز برای کودکان توصیه نمی شوند. از آنجا که کافئین ممکن است مثانه را تحریک کند ، به خصوص در عصر و شب توصیه نمی شود.
قبل از خواب دوبار ادرار کردن را تشویق کنید.یعنی ادرار کردن در شروع روال خواب وسپس دوباره قبل از خوابیدن است. به فرزند خود یادآوری کنید که در صورت لزوم استفاده از توالت در طول شب صحیح است. از چراغ های کوچک شب استفاده کنید ، بنابراین کودک شما به راحتی می تواند راه بین اتاق خواب وتوالت را پیدا کند.
استفاده منظم از توالت را در طول روز تشویق کنید. در طول روز و عصر ، پیشنهاد کنید که کودک شما هر دو ساعت یک بار ادرار کند ، یا حداقل اغلب به اندازه کافی برای جلوگیری از احساس فوریت.
جلوی بثورات را بگیرید. برای جلوگیری از بثورات ناشی از لباس زیر خیس ، به کودک خود کمک کنید هر روز صبح ناحیه تحتانی و دستگاه تناسلی خود را بشویید. همچنین ممکن است با پوشاندن ناحیه آسیب دیده با پماد یا کرم مانع ضد رطوبت به محافظت در هنگام خواب کمک کند. از پزشک متخصص اطفال خود در مورد توصیه های محصول سوال کنید.
طب جایگزین
برخی از افراد ممکن است روش های طب مکمل یا جایگزین را برای درمان خیس کردن تختخواب انتخاب کنند. برای رویکردهایی از قبیل خواب هیپنوتیزم ، طب سوزنی ، کایروپراکتیک درمانی و درمان گیاهی ، شواهدی از اثربخشی برای خیس کردن در رختخواب ضعیف و بی نتیجه است و یا چنین تلاشهایی اثبات نشده است. در بعضی موارد ، مطالعات خیلی کوچک یا دقیق نبودند ، یا هر دو مورد.
حتما قبل از شروع هرگونه درمان مکمل یا جایگزین با پزشک فرزند خود صحبت کنید. اگر یک روش غیر متعارف را انتخاب کردید ، از پزشک بپرسید که آیا برای کودک شما بی خطر است و مطمئن باشید که با هیچ دارویی که فرزند شما ممکن است مصرف کند تداخل اثر نداشته باشد ، .
مشاوره با فوق تخصص روانپزشکی کودکان توصیه میشود(دکترجدید)
مقابله و پشتیبانی
کودکان برای تحریک والدین خود تخت را خیس نمی کنند. سعی کنید صبور باشید همانطور که شما و فرزندتان در کنار هم مشکل را حل می کنید. درمان مؤثر ممکن است چندین استراتژی را شامل شود و ممکن است به موفقیت برسد.
نسبت به احساسات فرزندتان حساس باشید. اگر فرزند شما استرس یا اضطراب دارد ، او را تشویق کنید تا آن احساسات را ابراز کند. پشتیبانی و تشویق را ارائه دهید. هنگامی که کودک شما احساس آرامش و امنیت می کند ، ممکن است خیس شدن در تختخواب کمتر مشکل ساز شود. در صورت لزوم ، در مورد راهکارهای اضافی برای مقابله با استرس با پزشک متخصص اطفال خود صحبت کنید.
برای تمیز کردن آسان برنامه ریزی کنید. تشک کودک خود را با یک پوشش پلاستیکی بپوشانید. از لباس زیر ضخیم و جاذب در شب استفاده کنید تا به جذب ادرار کمک کند. ملافه و لباس خواب اضافی را نگه دارید. با این حال ، از استفاده طولانی مدت از پوشک یا لباس زیر یکبار مصرف خودداری کنید.
کمک فرزند خود را فراخوانی کنید. در صورت سن مناسب ، از کودک خود بخواهید لباس زیر و لباس خواب مرطوب خود را بشویید یا این وسایل را در یک ظرف مخصوص برای شستشو قرار دهید. مسئولیت شستشوی تختخواب ممکن است به کودک شما کمک کند که کنترل بیشتری بر اوضاع داشته باشد.
جشن تلاش بگیرید. خیس کردن تخت غیر ارادی است ، بنابراین منطقی نیست که کودک خود را برای خیس کردن تخت مجازات یا اذیت کنید. همچنین ، خواهران و برادران را از آزار دادن کودکی که رختخواب را خیس می کند ، منصرف کنید. درعوض ، فرزند خود را بخاطر پیروی از روال خواب و کمک به پاکسازی پس از خیس کردن ستایش کنید. اگر فکر می کنید این ممکن است باعث ایجاد انگیزه در فرزند شما شود از یک سیستم پاداش برچسبی استفاده کنید.کودک شما با اطمینان ، پشتیبانی و درک ، می تواند شبهای خشک را در پیش رو انتظار داشته باشد.
آماده شدن برای قرار ملاقات شما
احتمالاً با دیدن پزشک متخصص کودک فرزندتان شروع می کنید. با این وجود ، او ممکن است شما را به پزشک متخصص در اختلالات ادراری (ارولوژی اطفال یا نفرولوژیست کودکان) ارجاع دهد.در اینجا برخی از اطلاعات به شما کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید و بدانید که از پزشک چه انتظاری دارید.
آنچه شما می توانید انجام دهید
قبل از قرار ملاقات ، لیستی از موارد زیر تهیه کنید:
هرگونه علائم و نشانه هایی از جمله عمده مواردی که ممکن است به نظر برسد با خیس کردن رختخواب مرتبط است. در نظر داشته باشید که یک دفتر یادداشت از توالت رفتن های فرزندتان و شب های خیس و خشک داشته باشید.
توجه داشته باشید که کودک شما به توالت می رود و آیا احساس فوریت برای ادرار کردن دارد یا خیر. همچنین توجه داشته باشید که کودک شما چقدر مایعات می نوشد ، خصوصاً بعد از صرف شام.
اطلاعات کلیدی شخصی ، از جمله هرگونه فشار عمده یا تغییرات زندگی اخیر.هرگونه سابقه خانوادگی در مورد شب ادراری در تختخواب ، از جمله خواهر و برادر یا والدین.تمام داروها ، ویتامین ها ، گیاهان و سایر مکمل هایی که کودک شما مصرف می کند ، و مقدار آنها(دوزها).
سؤالاتی که باید از پزشک فرزند خود بپرسید تا بتوانید از بیشتر وقت خود در کنار هم استفاده کنید.برخی از سؤالات اساسی برای پرسیدن از پزشک ممکن است شامل موارد زیر باشد:
چه عواملی باعث شده است که کودک من رختخواب را خیس کند؟
چه موقع ممکن است او ازعهده خیس کردن تخت برآید؟
چه درمانی وجود دارد ، و کدام یک را توصیه می کنید؟
آیا عوارض جانبی دارد؟
آیا گزینه دیگری برای رویکرد اولیه که پیشنهاد می کنید وجود دارد؟
آیا فرزند من باید از محدودیتهای نوشیدن پیروی کند؟
آیا بروشور یا مواد چاپی دیگری وجود دارد که من می توانم داشته باشم؟
چه وب سایتهایی را پیشنهاد می کنید؟
در هنگام قرار ملاقات از سوالات دیگر دریغ نکنید.
چه انتظاری از پزشک دارید
پزشک شما احتمالاً تعدادی سؤال از شما خواهد پرسید. برای پاسخگویی به آنها ، وقت خود را آماده کنید تا از هر امتیاز دیگری که می خواهید روی آنها تمرکز کنید ، استفاده کنید. پزشک ممکن است بپرسد:
آیا سابقه خانوادگی در مورد خیس کردن تختخواب وجود دارد؟
آیا فرزند شما همیشه تختخواب را خیس کرده است یا اخیراً آن را شروع کرده اید؟
کودک شما چند بار تخت را خیس می کند؟
آیا دوره هایی وجود دارد که کودک شما تخت را خیس نمی کند؟
آیا کودک شما در طول روز خشک است؟
آیا فرزند شما دچارمشکلات مدفوع است؟
آیا کودک شما هنگام ادرار کردن از درد یا علائم دیگر شکایت دارد؟
آیا فرزند شما با تغییر عمده زندگی یا استرسهای دیگر روبرو است؟
اگر شما از هم جدا هستید یا طلاق گرفته اید ، آیا فرزند شما به طور متناوب در خانه هر والدین زندگی می کند و آیا خیس کردن تخت در هر دو خانه اتفاق می افتد؟
چگونه به خیس کردن تخت فرزندتان پاسخ می دهید؟
تهیه و ترجمه:دکترحسین جدید
هشدار دهنده شب ادراری
